Testerzy sieci

ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line). Technologia modemowa, w której dostępna przepustowość kanału jest rozdzielana asymetrycznie pomiędzy ruch wychodzący i przychodzący.

Bridge Taps. Jest to od dawna stosowana metoda okablowania linii telefonicznych. Pojedyncza para kabli „pojawia się” w kilku różnych miejscach w terminalu. Pozwala to firmie telefonicznej na użycie lub „przypisanie” tej pary do dowolnego abonenta w pobliżu tych terminali.

CID (Caller ID) – numer osoby dzwoniącej.

CLIP (Calling Line Identification Presentation) – Automatyczna prezentacja identyfikacji linii wywołującej.

CW (Continuous wave) – fala ciągła lub sygnał ciągły. Fala elektromagnetyczna o stałej amplitudzie i częstotliwości.

DSLAM (Digital Subscriber Line Access Multiplexer) – multiplekser dostępu do cyfrowej linii abonenckiej xDSL (modem). DSLAM – multiplekser dostępu do cyfrowej linii abonenckiej xDSL. Po stronie sieci ma porty WAN, a po stronie klienta ma półporty xDSL, do których podłączona jest linia abonencka. Na drugim końcu linii abonenckiej klient ma półzestaw abonencki xDSL lub IAD.

DTMF (Dual Tone Multi Frequency) – dwutonowy sygnał wieloczęstotliwościowy.

FC, SC, ST, LC, MU, MT-RJ (Optical adapters) – adaptery optyczne typu FC, SC, ST, LC, MU, MT-RJ. Adaptery optyczne (gniazda) są przeznaczone do łączenia lub podłączania złączy zainstalowanych na optycznych kablach połączeniowych i montażowych. Stosowane są w panelach krosowych krosownic optycznych, sprzęcie aktywnym i urządzeniach pomiarowych:

• Adapter FC typu D. Korpus adaptera wykonany jest z niklowanego mosiądzu. Adapter jest mocowany do panelu krosowego za pomocą połączenia gwintowego. Polimerowe zaślepki chronią gniazda przed kurzem.
• Adapter FC z kwadratowym kołnierzem. Korpus adaptera wykonany jest z niklowanego mosiądzu. Adapter jest mocowany za pomocą śrub. Polimerowe zaślepki chronią adapter przed kurzem.
• Adapter LC (duplex). Jest przeznaczony do podłączania dupleksowych kabli optycznych. Korpus adaptera wykonany jest z tworzywa sztucznego w różnych kolorach: beżowym do zastosowań wielomodowych, niebieskim do zastosowań jednomodowych. Adapter jest mocowany za pomocą plastikowej zatyczki.
• Adapter LC (simplex). Korpus adaptera wykonany jest z tworzywa sztucznego w różnych kolorach: beżowym do zastosowań wielomodowych, niebieskim do zastosowań jednomodowych. Adapter jest mocowany do panelu krosowego za pomocą plastikowej zatyczki.
• Adapter SC (duplex). Przeznaczony jest do podłączania kabli optycznych typu duplex. Korpus adaptera wykonany jest z tworzywa sztucznego w różnych kolorach: beżowym do zastosowań wielomodowych i niebieskim do zastosowań jednomodowych. Adapter jest mocowany za pomocą metalowej zatyczki i dodatkowo za pomocą śrub.
• Adapter SC (simplex). Obudowa adaptera wykonana jest z tworzywa sztucznego w różnych kolorach: beżowym do zastosowań wielomodowych i niebieskim do zastosowań jednomodowych. Adapter jest mocowany do panelu krosowego za pomocą metalowej zatyczki i dodatkowo za pomocą śrub.
• Adapter SC/APC (simplex). Przeznaczony jest do podłączania przewodów optycznych z polaryzacją APC. Korpus adaptera wykonany jest z tworzywa sztucznego w kolorze zielonym. Mocowanie adaptera do panelu krosowego odbywa się za pomocą metalowej zatyczki oraz dodatkowo za pomocą śrub.
• Adapter ST. Korpus adaptera wykonany jest z niklowanego mosiądzu. Adapter jest mocowany do panelu krosowego za pomocą połączenia gwintowego. Polimerowe zaślepki chronią adapter przed kurzem.

FLASH – Służy do żądania dodatkowych usług na stacjach z wybieraniem tonowym lub w centralach biurowych (transfer połączeń itp.).

FTTB (Fiber to the Building) – światłowód do budynku. W tej architekturze światłowód dociera do sprzętu przełączającego operatora, znajdującego się głównie na skraju obszaru obejmującego domy lub firmy.

FTTH (Fiber to the Home) – światłowód do mieszkania lub domu prywatnego. Kabel jest doprowadzany do granicy obszaru mieszkalnego, np. do skrzynki komunikacyjnej na ścianie mieszkania. Usługi operatora są następnie dostarczane do abonenta za pośrednictwem technologii PON i PPPoE za pośrednictwem sieci FTTH.

G.fast – jest to standard protokołu cyfrowej linii abonenckiej dla linii lokalnych o długości mniejszej niż 500 metrów z docelową wydajnością od 100 Mbit/s do 1 Gbit/s w zależności od długości pętli. Wyższe prędkości są osiągane tylko na bardzo krótkich pętlach.

ICT (technologie informacyjne i komunikacyjne) – ICT. Technologie informacyjne i komunikacyjne

IP (Internet Protocol) – Protokół routowalny warstwy sieciowej stosu TCP/IP. To właśnie IP stał się protokołem, który połączył oddzielne sieci komputerowe w ogólnoświatowy Internet. Integralną częścią protokołu jest adresowanie sieci.

IPTV (Internet Protocol Television) – telewizja internetowa. Wykorzystuje protokół internetowy (IP) do dostarczania kanałów telewizyjnych do dekoderów użytkowników. IPTV różni się od telewizji kablowej i satelitarnej oferowaniem treści za pośrednictwem tego samego modelu klient-serwer, który dostarcza Internet do domu, tj. za pośrednictwem zwykłego kabla internetowego lub Wi-Fi.

ISAM (Indexed Sequential Access Method) – indeksowana metoda dostępu sekwencyjnego. Metoda przechowywania danych w celu szybkiego dostępu.

ISDN (Integrated Services Digital Network) – technologia zapewniająca cyfrową transmisję sygnału przez kanały telefoniczne wraz ze świadczeniem różnych usług.

IT, również informatyka, to zestaw metod i środków do gromadzenia, przechowywania, przetwarzania i dystrybucji informacji.

ITU (International Telecommunications Union) – Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (podmiot ONZ), dawniej Międzynarodowy Komitet Konsultacyjny Telefonii i Telegrafii (CCITT – Comite’ Consultatif Internationale de Telegraphique et Telephonique).

ITU-T jest Komitetem Normalizacji Telekomunikacji w ramach ITU (patrz wcześniej), jego organem roboczym jest Sektor Normalizacji Telekomunikacji – TSS (ITU-TSS). ITU-T jest odpowiedzialny za ustanawianie standardów w dziedzinie telekomunikacji. Jego członkami są ministerstwa łączności krajów członkowskich ONZ, firmy prywatne, organizacje naukowe i stowarzyszenia handlowe.

LAN (Local Area Network) – sieć lokalna. Sieć komputerowa, która zwykle obejmuje stosunkowo niewielki obszar lub niewielką grupę budynków (dom, biuro, firma, instytut).

LCL – Pomiar różnicy rezystancji (balans rezystancyjny).

MMF (MultiMode MM) – światłowód wielomodowy, w którym propagowanych jest kilka niezależnych sygnałów świetlnych (modów), różniących się fazą lub długością fali.

MWI (Message Waiting Indicator) – jest to sygnał dźwiękowy lub świetlny, który wskazuje, że są nowe wiadomości głosowe lub inne wiadomości dla dzwoniącego.

NEXT – Pomiar wpływów przejściowych na bliskim końcu.

POF (Plastic Optical Fiber) – światłowód plastikowy.

PON (Passive optical network) – technologia pasywnej sieci optycznej.

POTS (Plain old telephone service) – Zwykła stara usługa telefoniczna. Nazwa sieci telefonicznej (w porównaniu do „nowych” technologii VoIP, ATM, ISDN).

RF (Radio Frequency) – Częstotliwość radiowa. Jest to szybkość oscylacji zmiennego prądu elektrycznego lub napięcia, pola magnetycznego, elektrycznego lub elektromagnetycznego lub układu mechanicznego w zakresie częstotliwości od około 20 kHz do około 300 GHz.

RFL (Resistance Fault Locator) – mostek rezystancyjny. Określenie odległości do miejsca uszkodzenia kabla.

RFL (Resistance Fault Locator) – rezystancyjna metoda lokalizacji uszkodzeń.

SC/APC (APC – Angle Polished Connector) – standardowe zielone kwadratowe złącze do światłowodów jednomodowych.

SC/UPC (UPC – Ultra Polished Connector) – standardowe kwadratowe złącze niebieskie dla światłowodów jednomodowych (lub szare dla światłowodów wielomodowych).

SFP (Small Form-factor Pluggable) – jest to znormalizowane złącze dla modułowych nadajników-odbiorników. Kable sieciowe oparte na miedzi lub kable światłowodowe, w zależności od typu, mogą być podłączone do optycznych lub elektrycznych nadajników-odbiorników. Są one często spotykane w przełącznikach sieciowych.

SIP (Session Initiation Protocol) – Protokół inicjowania sesji jest odpowiedzialny za procedurę rejestracji użytkownika, nawiązywanie i kończenie sesji komunikacyjnej z odpowiednią sygnalizacją i jest wykorzystywany do różnych celów: do gier online; do telefonii IP (komunikacja głosowa, wymiana dokumentów i plików multimedialnych).

SMA (SubMiniature Version A) – rodzaj złącza koncentrycznego używanego do łączenia i przesyłania sygnałów przy minimalnych stratach.

SMA (Sub-Miniature Version A) – złącze kabla koncentrycznego.

SMF (SingleMode MM) – światłowód jednomodowy, w którym propagowany jest tylko jeden sygnał świetlny (tryb) promieniowania optycznego. Jest to idealne rozwiązanie dla sieci telekomunikacyjnych i szkieletów do przesyłania informacji na duże odległości.

SNR (Signal-to-noise ratio) – stosunek sygnału do szumu.

Super Vectoring (VDSL 35b) (Super VDSL, zwany także 35b Supervectoring, Vplus lub VDSL Annex Q) – jest to najnowszy standard w technologii DSL, opracowany przez Alcatel-Lucent i znormalizowany w 2015 r., skutkujący znacznym wzrostem szybkości transmisji danych w stosunku do istniejącego standardu VDSL2.

TCP/IP – jest to zestaw protokołów, który ustanawia standardy komunikacji między komputerami i zawiera szczegółowe umowy dotyczące routingu i komunikacji międzysieciowej.

TDR (Time Domain Reflectometer) – urządzenie zaprojektowane do wykrywania defektów w liniach kablowych przy użyciu metody lokalizacyjnej (reflektometrycznej).

TDR (Time Domain Reflectometer) – urządzenie zaprojektowane do wykrywania uszkodzeń w liniach kablowych przy użyciu metody lokalizacyjnej (reflektometrycznej).

VDSL2 (Very-high data rate Digital Subscriber Line 2) – cyfrowa linia abonencka 2 o bardzo dużej szybkości transmisji danych, technologia dostępu wykorzystująca istniejącą infrastrukturę przewodów miedzianych pierwotnie wdrożoną dla POTS.

VFL (Visual Fault Locator) – lokalizator uszkodzeń światłowodów. Urządzenie jest laserowym źródłem światła widzialnego – zazwyczaj czerwonego, o długości fali 650 lub 630 nm.

VoIP (Voice over Internet Protocol) – Jest to nazwa technologii, która zapewnia transmisję informacji głosowych (mowy) przez sieci z komunikacją pakietową, działającą w oparciu o protokół IP.

WAN (Wide Area Network) – globalna sieć komputerowa. Mówiąc najprościej, jest to Internet.

Wi-Fi (Wireless Fidelity) – jest to standard bezprzewodowego połączenia LAN do komunikacji między różnymi urządzeniami, należący do zestawu standardów IEEE 802.11. Wi-Fi wykorzystuje fale radiowe (podobnie jak Bluetooth i sieci komórkowe) do komunikacji urządzeń na małą skalę, na przykład: w domach, centrach handlowych, placach itp.

xDSL (Digital Subscriber Line; istnieje również inny wariant tej nazwy – Digital Subscriber Loop). Technologie xDSL umożliwiają przesyłanie danych z prędkościami znacznie przekraczającymi te dostępne nawet dla najlepszych modemów analogowych i cyfrowych.

xDSL Broadband testers – testery szerokopasmowe xDSL.

xTalk – przesłuch.

EMC directive 2014/30/EC – Electromagnetic compatibility and Radio spectrum Matters (ERM).

EN 61326-1:2013 – Wyposażenie elektryczne do pomiarów, sterowania i użytku w laboratoriach — Wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) — Część 1: Wymagania ogólne.

EN 61326-2-1:2013 – Wyposażenie elektryczne do pomiarów, sterowania i użytku w laboratoriach — Wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) — Część 2-1: Wymagania szczegółowe — Konfiguracje badane, warunki pracy i kryteria jakości odnoszące się do czułego wyposażenia badawczego i pomiarowego do zastosowań w środowiskach niechronionych pod względem EMC.

IEC 61000-4-1:2006 – Kompatybilność elektromagnetyczna. Część 4-6. Metody badań i pomiarów. Badania odporności na zaburzenia przewodzone indukowane przez pola o częstotliwości radiowej.

IEC 61000-4-2:2008 Wydanie 2 – Kompatybilność elektromagnetyczna. Część 4-2. Metody badań i pomiarów. Testy odporności na wyładowania elektrostatyczne.

IEC 61000-4-3:2006 + A1:2007 + A2:2010 – Kompatybilność elektromagnetyczna. Część 4-3. Metody badań i pomiarów. Badanie odporności na pola promieniowania elektromagnetycznego o częstotliwości radiowej.

IEC 61000-4-8:2009 – Kompatybilność elektromagnetyczna. Część 4-8. Metody badań i pomiarów. Test odporności na pole magnetyczne o częstotliwości sieciowej.

IEC/CISPR 11:2009 + A1:2010 – Kompatybilność elektromagnetyczna. Urządzenia dla przemysłu, naukowych i medycznych. Charakterystyka zakłóceń o częstotliwości radiowej. Normy i metody badań.

IEC/CISPR 16-1-2:2006 Wydanie 1.2 – Urządzenia do pomiaru zakłóceń radiowych i odporności. Urządzenia komunikacyjne do pomiarów zakłóceń przewodzonych.

IEC/CISPR 16-2-1-1:2008 + A1:2010 – Metody pomiaru zakłóceń i odporności. Pomiary zakłóceń przewodzonych.

IEC/CISPR 16-2-3:2008 + A1:2010 – Metody pomiaru szumów radiowych i odporności. Pomiary zaburzeń promieniowanych.

LVD directive 2014/35/EC – Dyrektywa Parlamentu Europejskiego w sprawie urządzeń niskiego napięcia.

PN-EN 61010-1:2010 – Wymagania bezpieczeństwa dotyczące elektrycznych przyrządów pomiarowych, automatyki i urządzeń laboratoryjnych — Część 1: Wymagania ogólne. (Safety regulations for electrical measuring, control and laboratory equipment).

PN-EN 61010-2-033:2012 – Wymagania bezpieczeństwa dotyczące elektrycznych przyrządów pomiarowych, automatyki i urządzeń laboratoryjnych — Część 2-033: Wymagania szczegółowe dotyczące podręcznych mierników uniwersalnych i innych mierników podręcznych stosowanych do pomiarów domowych i profesjonalnych umożliwiających pomiar napięcia sieci zasilającej.

RoHS 2011/65/EU (Restriction of Hazardous Substances Directive) – to przepis zakazujący stosowania niektórych szkodliwych substancji w produktach elektronicznych i elektrycznych (EEE – electrical and electronic equipment).

WEEE compliance 2012/19/EC – Dyrektywa w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (dyrektywa WEEE).